Half-Life ocena

Moja ocena:

- Stronka poświęcona HL -

(kliknij)

Half - Life

Half-Life to gra komputerowa z gatunku first-person shooter opracowana przez Valve Corporation i wydana przez firmę Sierra Entertainment w 1998 roku. Gra zebrała bardzo pozytywne recenzje z powodu rozbudowanej fabuły i nowatorskich rozwiązań oraz zdobyła ponad pięćdziesiąt tytułów gry roku według czasopism z całego świata i została trzykrotnie nazwana najlepszą grą wszech czasów przez redakcję PC Gamera. Według badań serwisu GameSpy, Half-Life ma najpopularniejszy tryb gry wieloosobowej spośród wszystkich gier, jakie kiedykolwiek wydano (oprócz MMORPG-ów).

Po raz pierwszy grę zaprezentowano na targach E3 w 1997 roku. Na jej potrzeby stworzono silnik graficzny GoldSrc, oparty na zmodyfikowanym id Tech 1.

Powstało wiele popularnych modyfikacji opartych na tej produkcji. Niektóre z nich, np. Counter-Strike czy Day of Defeat, zostały później wydane przez Valve jako oddzielne gry. Half-Life doczekał się kilku dodatków: Opposing Force, Blue Shift i Decay. W 2004 roku wydano kontynuację gry – Half-Life 2.

Gracz wciela się w postać Gordona Freemana, młodego naukowca, doktora fizyki teoretycznej pracującego w sektorze materiałów anomalnych w tajnej bazie Black Mesa Research Facility gdzieś na pustyni w stanie Nowy Meksyk. Jest to fikcyjny ośrodek, przypuszczalnie wzorowany na laboratorium Los Alamos National Laboratory oraz Strefie 51.

Podczas jednego z eksperymentów dochodzi do kaskady rezonansowej. Skutkiem katastrofy jest przypadkowe otwarcie portali do świata Xen, z którego do bazy zaczynają przybywać hordy wrogo nastawionych obcych. Dokonują oni ogromnych zniszczeń na terenie ośrodka. Jednocześnie rząd USA, dowiadując się o niefortunnym zdarzeniu, wysyła tam oddziały United States Marine Corps o nazwie Hazardous Environment Combat Unit (ang.Jednostka do Walki w Niebezpiecznym Otoczeniu) w celu oczyszczenia terenu z najeźdźców i wszystkich świadków.

Podczas gry Gordon od czasu do czasu spotyka tajemniczą, bezimienną postać – człowieka w ciemnym garniturze z walizką w ręku – wśród fanów gry znaną jako G-Man. Wydaje się śledzić postępy Freemana podczas jego walki o przetrwanie w Black Mesa.

Half-Life to długa wędrówka przez ruiny bazy Black Mesa, w których walczą między sobą obcy i przysłani przez rząd komandosi. Chcąc uratować swoją skórę, bohaterowi niejednokrotnie przychodzi się zmierzyć z jednymi i z drugimi. Gra wzorowana była początkowo na popularnych produktach id Software – grach Doom oraz Quake, a także na noweli Mgła Stephena Kinga i odcinku serialu Po tamtej stronie pt. The Borderland. Historia została później rozwinięta przez Marca Laidlawa.

Rozdziały:

• Black Mesa Inbound (ang. Do wnętrza Black Mesa) – Gordon podróżuje do wnętrza Black Mesa w wagoniku wewnętrznej kolejki laboratorium. Słuchając nagrania powitalnego, obserwuje przez okna wagonu codzienne życie ośrodka.

• Anomalous Materials (ang. Materiały Anomalne) – najwyraźniej spóźniony do pracy, Gordon jest już oczekiwany w ośrodku. Wrzuciwszy na siebie specjalny strój ochronny (Kombinezon HEV) udaje się do komory testowej C-33/a, by asystować przy eksperymencie z użyciem dziwnego materiału (próbka nr GG-3883). Całe przedsięwzięcie w kluczowym momencie wymyka się spod kontroli i błyskawicznie przeistacza w druzgocącą katastrofę.

• Unforeseen Consequences (ang. Nieprzewidziane konsekwencje) – Na skutek katastrofy spowodowanej zjawiskiem nazwanym w grze kaskadą rezonansową (ang. resonance cascade), sytuacją, w której tak obiekt badany, jak i badający rezonują ze sobą, wzmacniając się wzajemnie w sposób wykładniczy), silnie uszkodzone zostaje całe laboratorium Black Mesa; jednocześnie otwierają się także bramy międzywymiarowe, dzięki którym do wnętrza dotkniętego katastrofą ośrodka zaczynają teleportować się obcy, atakując tych, którzy przetrwali.

• Office Complex (ang. Pomieszczenia biurowe) – Freeman, korzystając z pomocy napotkanych po drodze, spanikowanych naukowców oraz chętnych do walki strażników przedostaje się ku powierzchni ziemi. Dowiaduje się przy tym, że wojsko jest już w drodze, co daje mu nadzieję na pomoc w tej trudnej sytuacji.

• "We've Got Hostiles!" (ang. "Wróg dostrzeżony!") – Marines z jednostki HECU rozpoczynają operację wyciszenia sprawy poprzez likwidację zarówno obcych jednostek, jak i całego personelu bazy. Gordon, wracając do punktu wyjścia dowiaduje się, że pozostała przy życiu i mogąca pomóc przy zamknięciu portali międzywymiarowych część Zespołu Lambda znajduje się w kompleksie Lambda, na drugim końcu ośrodka. Wyrusza więc w ich kierunku.

• Blast Pit (ang. Komora testowa) – Gordon dostaje się do podziemnej komory do testowania silników rakietowych. Problem w tym, że obecnie zamieszkują ją stworzenia o kształcie olbrzymich macek z wielkimi dziobami – Tentacle. Bohaterowi udaje się prześliznąć przez komorę i uruchomić silnik, zabijając tym samym potwory.

• Power Up (ang. Włączyć zasilanie) – Freeman dociera na stację nieaktywnego systemu kolei podziemnej i musi zmierzyć się z wrogimi jednostkami Marines, a także z potworem zwanym Gargantuą. Po uruchomieniu zasilania kontynuuje podróż.

• On a Rail (ang. Na szynie) – Gordon dowiaduje się od strażnika, że aby naukowcy z kompleksu Lambda mogli zamknąć szczelinę międzywymiarową, musi zostać wystrzelony specjalny satelita. Utorowawszy sobie walką drogę poprzez system kolei, napotykając po drodze zaczajonych na niego marines, Freeman w końcu dociera do silosu i wystrzeliwuje rakietę z satelitą.

• Apprehension (ang. Schwytanie) – Podróżując przez opuszczone, zalane wodą podziemne przestrzenie, Gordon napotyka grupę tajemniczych zabójców, aby w końcu zostać przez nich schwytanym i umieszczonym w zgniatarce śmieci (prawdopodobne nawiązanie do sceny z Gwiezdnych Wojen).

• Residue Processing (ang. Przetwórnia osadów) – Gordonowi udaje się wydostać ze zgniatarki. Przedostaje się przez przetwórnię osadów, raczej bezludny kompleks przemysłowy, wypełniony niebezpiecznymi związkami i przetwarzającymi je maszynami.

• Questionable Ethics (ang. Kontrowersyjna etyka) – Z pomocą ukrywających się naukowców, Gordon przedostaje się przez opuszczone laboratorium, gdzie najwyraźniej dokonywano eksperymentów na istotach z Xen. Najwyraźniej naukowcy ci już przed katastrofą odwiedzali ten inny wymiar.

• Surface Tension (ang. Napięcie powierzchniowe) – Powierzchnia ziemi roi się od Marines oraz istot z innego wymiaru. Marines dysponują teraz znacznie silniejszym sprzętem, najprawdopodobniej sprowadzonym po to, aby wyrównać ich szanse w walce z obcymi. Aby przebić się przez ten teren, Gordon musi zniszczyć klika czołgów oraz śmigłowców. W podziemnym parkingu napotyka on kolejną Gargantuę i dzięki bardzo sprytnemu wprowadzeniu w błąd wojskowych artylerzystów udaje mu się zasypać wejście do kompleksu Lambda.

• Forget About Freeman! (ang. Zapomnijcie o Freemanie!) – Marines dają za wygraną. Opuszczają Black Mesa i zaczynają naloty. Gordon przedostaje się przez podziemne kanały i walczy z coraz trudniejszymi przeciwnikami (w tym porzuconymi na pastwę losu żołnierzami) na drodze do rdzenia Lambda.

• Lambda Core (ang. Rdzeń Lambda) – Gordon dociera do rdzenia Lambda. Okazuje się, że wewnątrz jest już pełno obcych. Uruchamia reaktor jądrowy i odkrywa sekretne laboratorium teleportacji, dzięki któremu naukowcy z Black Mesa mogli podróżować do Xen i z powrotem. Garstka pozostałych przy życiu naukowców powiadamia Freemana, że potężna istota wewnątrz świata granicznego Xen, powstrzymuje portal przed zamknięciem. Jedyną szansą na odcięcie się od tego świata i powstrzymania obcych od przejęcia kontroli nad Ziemią, jest pokonanie tej istoty. Naukowcy uruchamiają teleport i Freeman przedostaje się do Xen.

• Xen – W tym dziwnym, surrealnym świecie, Gordon spotyka wiele z istot, które widział wcześniej w Black Mesa. Znajduje także zwłoki poprzednich podróżników do tego świata, ubranych w stroje podobne do tego, który sam nosi. Uruchamia teleport i przenosi się dalej.

• Gonarch's Lair (ang. Legowisko Gonarcha) – Gordon pokonuje potężną, podobną do olbrzymiego pająka istotę, z której bezustannie wydobywają się, spotkane uprzednio, zabójcze kraby. Po pokonaniu Gonarcha, Freeman znajduje kolejny portal i ponownie się teleportuje.

• Interloper (ang. Intruz) – Freeman przybywa do fabryki genetycznej, w której wytwarzane są armie żołnierzy (przypuszczalnie mających zaatakować Ziemię). Vortigaunty, które atakowały Gordona w Black Mesa, teraz nie robią tego od razu, a jedynie po interwencji innych, kontrolujących ich, obcych.

• Nihilanth – Po teleportacji, Gordon materializuje się w sąsiedztwie olbrzymiej i dziwacznej, przypominającej płód ludzki, istoty o imieniu Nihilanth. Niszcząc jej osłonę, Freeman może w końcu dosięgnąć swoją bronią odsłoniętego mózgu istoty, niszcząc ją w ten sposób.
• Endgame (ang. Zakończenie) – Pokonawszy Nihilantha, Gordon spotyka uprzednio widzianą, tajemniczą postać w garniturze – G-Mana – który pokazuje Freemanowi, że dzięki niemu, jednostka HECU może dokończyć operację czyszczenia Xen i daje mu wybór – albo Gordon będzie pracował dla nieznanych "pracodawców" G-Mana, albo skończy rzucony bez broni na pastwę obcych potworów.

Ocena W40k:DOW2

Moja ocena:

Polecam grę, ponieważ

jest szał macicy jak najbardziej!!!!

:D:D:D:D:D:D:D

Warhammer 40.000: Down Of War 2 + dodatki

Dawn of War 2 jest grą strategiczną rozgrywaną w czasie rzeczywistym w jednym z najpopularniejszych uniwersów przyszłości – gotyckim świecie Warhammera 40000, w którym krwawą walkę toczą między sobą przedstawiciele kilkunastu armii. Ludzkość żyje pod protektoratem sztucznie podtrzymywanego przy życiu za pomocą maszyn nieśmiertelnego Imperatora, wysyłającego swoje legiony nieustraszonych żołnierzy do walki przeciw siłom zagrażającym jego świętemu panowaniu. 

Tym razem w trybie single player gracz może poprowadzić do boju oddziały świetnie wyszkolonych Space Marines. W odróżnieniu od poprzedniej części mamy zdecydowanie większy wpływ na kolejność zajmowanych terytoriów. Nasze oddziały przed każdą bitwą znajdują się bowiem na statku kosmicznym orbitującym wokół planety, o którą toczy się walka. Każda misja zwieńczona jest potyczką z tzw. bossem, czyli przeciwnikiem, który jest bardziej odporny na obrażenia i dysponuje potężniejszymi atakami niż większość wrogów. Wraz z postępami w grze, wzrasta poziom doświadczenia Kosmicznych Marines, dzięki czemu z zadania na zadanie coraz lepiej radzą sobie w boju.

 

W Dawn of War 2 dowodzimy oddziałami najczęściej składającymi się tylko z kilku żołnierzy, wobec czego autorzy chcąc, aby gracz łatwiej się z nimi identyfikował postanowili je spersonalizować. Tak więc każdy z nich posiada własną nazwę oraz lidera wymienionego nie tylko z pełnionej funkcji, ale także z imienia i nazwiska. 

- DOW2 w XK -

(kliknij)

Dawn of War 2 jest kontynuacją powstałej w 2004 roku serii, która do tej pory doczekała się już trzech dodatków. Korzysta ona z nowej inkarnacji silnika Essence zastosowanego w innym wielkim hicie firmy Relic Entertainment, Company of Heroes i pozwalającego m.in. nie tylko na zastosowanie znacznie lepszej grafiki wykorzystującej środowisko DirectX 10, ale także na niemal całkowicie dowolną deformację terenu.

 

Chaos Rising to koncentrujące się na armii Chaosu pierwsze samodzielne rozszerzenie do świetnej strategii czasu rzeczywistego rozgrywanej w świecie stworzonym przez firmę Games Workshop. Nie wymaga ono obecności na dysku podstawowej wersji gry, choć w trybie wieloosobowym pokierujemy wtedy jedynie armią Kosmicznych Marines Chaosu. Warto jednak dodać, że nawet wówczas naszymi przeciwnikami mogą być także posiadacze podstawki. Za opracowanie dodatku odpowiada deweloper Relic Entertainment, którego znamy z takich hitów jak Homeworld, Company of Heroes czy właśnie serii Dawn of War.

Wszystko zaczyna się od pokrytej lodem planety o nazwie Aurelia, która tysiąc lat temu została pożarta przez burzę Osnowy i znikła bez śladu. Teraz Aurelia powróciła, a wraz z nią przybyły legiony Chaosu. Fabuła dodatku koncentruje się na walce Krwawych Kruków z siłami ich dawnych braci, służącymi teraz mrocznym bogom. Kosmiczni Marines muszą stawić czoła nie tylko Chaosowi i jego sługom, ale również wytropić zdrajcę we własnych szeregach. Oczywiście, od czasu do czasu przyjdzie nam też stawić czoło Eldarom, Tyrianidom czy Orkom, co zapewnia odpowiednią różnorodność przeciwników. Na nową kampanię składa się w sumie kilkanaście misji oferujących wiele nowych wyzwań, ale i możliwości. Przede wszystkim możemy rozwinąć postacie do trzydziestego poziomu doświadczenia, wybierając szereg umiejętności. 

 

Największą zmianą w mechanice rozgrywki jest wyposażenie każdej postaci w indywidualny wskaźnik moralności. Podczas zabawy co rusz stajemy przed kolejnymi wyborami, które skutkują przydzieleniem punktów splugawienia lub odkupienia. Najczęściej zależy to od podejmowanych w trakcie misji decyzji. Na przykład: czy zniszczyć olbrzymią bramę, czy też iść drogą okrężną, tak by w przyszłości mieszkańcy planety mieli użytek z tej struktury obronnej. Jeśli ją zburzymy, zwiększy się nasz poziom splugawienia. Taki sam efekt będzie miała śmierć wszystkich gwardzistów, których kazano nam chronić. Splugawienie wzrasta także z powodu używania niektórych przedmiotów lub nie zabrania na misję konkretnej postaci. Cały ten system kształtuje nasze moce oraz ekwipunek, którymi dysponują nasi wojacy. Postęp splugawienia przynosi coraz to nowe zdolności, ale powoduje też utratę części już posiadanych, jak również uniemożliwia korzystanie z części dostępnego sprzętu.

Oprócz trybu solowego Chaos Rising dodaje kilka elementów do zabawy sieciowej. Przede wszystkim, rozszerzenie pozwala stanąć po stronie Chaos Marines. Twórcy przygotowali także po jednej nowej jednostce dla każdej frakcji oraz kilka niedostępnych wcześniej map i trybów rozgrywki. Spore usprawnienia zaszły w trybie Ostatniej Linii Obrony, w którym może teraz wziąć udział każda z dostępnych frakcji. Ponadto całą kampanię da się rozegrać w trybie kooperacji.

Warhammer 40,000: Dawn of War II – Retribution to drugie, samodzielne rozszerzenie do strategii czasu rzeczywistego Warhammer 40,000: Dawn of War II. Dodatek został opracowany przez studio Relic Entertainment.

Akcję Retribution osadzono dziesięć lat po wydarzeniach mających miejsce w Dawn of War II: Chaos Rising. Pokonanie Czarnego Legionu i demona Ulkaira nie doprowadziło do końca walk. Sektor Aurelia wciąż jest regularnie atakowany przez Tyranidów, łupiony przez Orków oraz niszczony wewnętrznym konfliktem w szeregach Blood Ravens. W to wszystko mieszają się również Eldarzy, kierowani w tę część galaktyki przez plotki o zaginionym przed wiekami światostatku. Sytuację miało uspokoić przybycie licznych oddziałów Gwardii Imperialnej, jednak ich postępy okazały nikłe, a sukcesy rzadkie. W końcu Imperium straciło cierpliwość i rozpoczęło przygotowania do Exterminatusu, rozwiązania ostatecznego, wypalającego całe życie na wszystkich planetach Aurelii. Rozpoczyna się wyścig z czasem. Jedynym, co może przekonać Inkwizycję, by porzuciła plany masowej eksterminacji, jest powstrzymanie splugawionego Chaosem Wielkiego Mistrza Kyras.

 

Gracz poznaje kolejne wątki fabularne z kilku perspektyw, gdyż nowe kampanie single player dopuszczają możliwość przejęcia kontroli nad przedstawicielami wszystkich ras, które pojawiły się do tej pory w grze (Space Marines, Chaos Space Marines, Tyranidzi, Eldarowie, Orkowie) – włącznie z zupełnie nową, Imperial Guard. Każda z tych nacji ma swoje charakterystyczne cechy i różne style prowadzenia rozgrywki. Wojownicy Orków to wielkie, brutalne, zielone stwory. Lubują się w walce w zwarciu, niemniej nie stronią również od miotaczy ognia i eksperymentalnych typów uzbrojenia. Z kolei Tyranidzi bardziej przypominają bezlitosne i śmiertelnie groźne zwierzęta niż myślące formy życia. Atakują w olbrzymich grupach, najczęściej przechodzą od razu do walki wręcz. Zostali stworzeni na wzór kolonii robaków - jako istoty nie posiadające własnej świadomości, zrobią wszystko by zrealizować określony cel. Natomiast nacja Eldarów jest wysoce rozwinięta kulturowo i technologicznie. Choć dysponuje wieloma typami broni białej, w szeregach tej armii spotkamy także mnóstwo jednostek przystosowanych do walki na dystans.

 

Retribution cechuje się kilkoma zmianami w mechanice rozgrywki. W przeciwieństwie do poprzednich odsłon cyklu, tutaj możemy zbierać surowce i przeznaczać je na szkolenie jednostek pomocniczych bezpośrednio na polu bitwy. O ile pozwalają na to założenia danej misji, możliwe jest również konstruowanie pojazdów, które swoim ogniem wspierają oddziały w walce. Retribution wprowadza również nowe zdolności przeznaczone dla bohaterów, w tym potężne ataki obszarowe. Dzięki opcji szkolenia wojsk twórcy mogli także wprowadzić bonusy do zadawanych obrażeń, dostępne tylko dla wyjątkowo licznych grup wojaków.

 

Dawn of War II: Retribution to jednak nie tylko nowości w kontekście rozgrywki single player. Rozszerzenie wprowadza nowe elementy także do trybu wieloosobowego. Znalazły się wśród nich zarówno niedostępne wcześniej jednostki, jak i mapy.

 

Wymagania sprzętowe: 

- Core 2 Duo 2.8 GHz

- 2 GB RAM, karta grafiki 256 MB (GeForce 7800 lub lepsza)

- 8.5GB HDD

- Windows XP SP2/Vista SP1

 

- Oficjalna strona W40k:DOW - 

(kliknij)

Warhammer 40.000: Down of war, dodatki i ocena

Warhammer 40.000: Dawn of War to gra strategiczna (RTS) stworzona przez firmę Relic, znaną z serii strategii kosmicznych Homeworld. W Polsce została wydana przez CD Projekt.

Gra oparta jest na licencji znanej figurkowej gry strategicznej - Warhammer 40.000, jednak nie jest ona wiernym odwzorowaniem reguł pierwowzoru; wykorzystuje jedynie jej uniwersum stworzone przez Games Workshop, a niektóre zasady rządzące mechaniką gry są wzorowane na tych z gry figurkowej.

Rzecz dzieje się w ponurym świecie przyszłości, gdzie siły Imperium Ludzi rządzonego przez Imperatora - nieśmiertelną istotę, silnego przywódcę ludzkości, czczonego jak boga muszą codziennie stawać w szranki z wrogami Imperium - brutalnymi Orkami, tajemniczymi Eldarami i zdradzieckimi siłami Chaosu. Wojska Imperium to m.in. miliardowe oddziały Gwardii Imperialnej, zwykłych poborowych z tysięcy światów Imperium; Kosmiczni Marines, elita wojowników, która często jest jedyną siłą zdolną do powstrzymania wrogów. Sama gra toczy się na planecie Tartarus, zaatakowanej przez hordy Orków. Do walki został wysłany kapitan Gabriel Angelos, wraz ze swymi oddziałami Kosmicznych Marines z zakonu Krwawych Kruków. Gracz poznaje dalsze losy żołnierzy w bitwie o planetę i prawdziwy powód ataku Orków.

Kampania składa się z 11 misji. Dla tych, którym to nie wystarcza, pozostaje dodatkowo multiplayer i ściśle na nim wzorowany singleplayerowy tryb potyczki. W potyczce na jednej z kilkunastu map można walczyć z komputerem.

Oprawa audiowizualna stoi na wysokim poziomie. Dawn of War korzysta z mocno zmodyfikowanej technologii Impossible Creatures. Jednostki mają dużo szczegółów i wyglądają niemal tak dokładnie jak figurkowe odpowiedniki, poruszają się naturalnie. Dzięki swobodnej kamerze 3D można obserwować starcia zarówno z góry, jak i z perspektywy żołnierza. Przy takich zbliżeniach gra wygląda szczególnie widowiskowo - pociski latające wokół, wybuchające rakiety, okrzyki bojowe, wysokiej jakości dźwięki uzbrojenia i dopracowane animacje jednostek. Bitwom przygrywa muzyka symfoniczna wzbogacona jednakże o takie akcenty, jak trąby czy bębny, stworzona przez znanego kompozytora Jeremy'ego Soule'a.

Sama rozgrywka, choć to typowy RTS, wyróżnia się kilkoma oryginalnymi rozwiązaniami. Surowce w tej grze to tzw. "rekwizycja", której szybkość zdobywania zależy od ilości zdobytych przez gracza punktów strategicznych, specjalnych struktur rozrzuconych po mapie, oraz energia. Energię produkuje się w klasyczny dla strategii czasu rzeczywistego sposób, w generatorach. Kolejne rzadko spotykane rozwiązanie to podział piechoty na oddziały przy jednoczesnym nazywaniu całych oddziałów jednostkami. Produkując np. Kosmicznych Marines, gracz dostaje czterech żołnierzy tworzących jeden oddział i dowodzi się nimi jako całością. W dodatku w każdej chwili można dodać kolejnego żołnierza do oddziału (teleportuje się prosto na pole bitwy), aż do maksimum określonego przez twórców. Wojownikom można dać też do rąk broń ciężką taką jak ciężkie boltery (rakietowo napędzany ciężki karabin maszynowy, typowy dla Warhammera 40k) czy miotacze ognia. Tak jak i w innych strategiach, jest tu limit jednostek, ale w największych bitwach mogą brać udział dziesiątki żołnierzy.

Gra jest bardzo dynamiczna i wymusza na graczu agresywną strategię (bez punktów strategicznych nie ma surowców), pojedyncza bitwa zwykle trwa od dziesięciu do czterdziestu minut.

Gra odznacza się dużym zbalansowaniem sił czterech dość mocno różniących się ras, którymi można grać (Kosmiczni Marines, Chaos, Orkowie i Eldarowie), przez co ilość fanów konkretnych stronnictw jest raczej podobna.

Rasy :

- Kosmiczni Marines

- Kosmiczni Marines Chaosu

- Eldarzy

- Orkowie

Jedną z oryginalnych ciekawostek jest tryb Malarz Armii, pozwalający stworzyć własne schematy kolorystyczne dla armii; możliwe jest dostosowanie wyglądu swojej armii do własnych upodobań.

Do gry powstało wiele modów, wprowadzających wiele nowych ras (m.in. Cadiańska Inkwizycja, Łowcy Demonów, Tau, Nekroni, Tyranidzi, Inkwizycja), niedostępnych w podstawowej wersji gry. Wielu graczy tworzy też mapy niestandardowe, które również niedostępne są w podstawowej wersji gry. Relic udostępnia też narzędzia przydatne przy tworzeniu modów oraz map.

Aktualnie w sprzedaży jest dodatek Warhammer 40.000: Dawn of War - Winter Assault, który dodaje nową armię (Gwardia Imperialna), nowe jednostki dla starych armii, nowe mapy do Trybu potyczki i multiplayera oraz dwie nowe kampanie. Drugim dodatkiem jest Warhammer 40.000: Dawn of War - Dark Crusade. Dodano dwie nowe rasy: Dominium Tau oraz Nekroni. Pojawiła się możliwość walki o planetę dowolnym stronnictwem - jej mapa jest podzielona na prowincje, podobnie, jak np. w grze Medieval: Total War. W 2008 roku pojawił się dodatek Soulstorm. Dzięki niemu liczba ras wrosła do 9. Zostały dodane rasy Mroczni Eldarzy oraz Siostry Bitwy.

Wymagania sprzętowe :

- procesor Pentium 4 2.2 GHz lub podobny

- 512 MB RAM

- karta graficzna 64 MB RAM obsługująca DirectX 9.0

- 2 GB HDD

- Oficjalna polska strona o Warhammerze 40000: Dawn of War -

(kliknij)

Moja ocena :

Gra ma super klimat :)

Polecam!! :)

Earth 2160 ocena

Moja ocena:

Polecam zagrać bo warto:)

Ale szału nie ma...

Earth 2160

Earth 2160 – gra komputerowa z gatunku RTS, wydana w 2005 roku przez TopWare. Akcja gry ma miejsce w tytułowym 2160 roku, gracz prowadzi jedną z czterech frakcji. Gra została wydana w językach: polskim, niemieckim i angielskim. W grze gracz ma do czynienia z pełną grafiką w 3D, opartą na autorskim silniku Earth 4 produkcji Reality Pump. Earth 2160 jest już trzecią odsłoną serii Earth, nie licząc dodatków do Earth 2140 i Earth 2150.

Fabuła gry rozpoczyna się od końca wcześniejszej części czyli Earth 2150: Lost Souls. Wtedy też zakończyły się przygotowania do ostatecznego opuszczenia ziemi przed jej nieuchronną zagładą, a konflikt między Carem Vladimirem II, a społecznością Dynastii Euroazjatyckiej został zażegnany. Gdy ED dotrze wreszcie na czerwoną planetę, stwierdzi że Lunar Corporation założył tu już swoje bazy. Rozpoczyna się rywalizacja o zdatne do zamieszkania tereny i cenne surowce, kolejna wojna jest nieunikniona. Sytuacje pogarszają częste bunty w obu frakcjach, od nich to odłączają się ludzie którzy następnie tworzą zorganizowane bandy. Nadzieje przynosi plotka o nowej planecie podobnej do Ziemi zwanej "Rajem Utraconym". Euroazjatycka Dynastia oraz Lunar Corporation rozpoczynają ogromny konflikt którego celem jest każdy skrawek Układu Słonecznego...

W nowej odsłonie zaimplementowano system modularnej budowy jednostek (rozwinięcie tego z Earth 2150), oraz budynków. Pozwala to na bardzo dużą swobodę np. w tworzeniu wyspecjalizowanych oddziałów myśliwców zajmujących się zwalczaniem piechoty, czy też pojazdów opancerzonych wyposażonych w rakiety ziemia-powietrze. Jeśli zaś planujemy rozbudowę bazy każda frakcja stawia inne budynki (co jest normą w dzisiejszych grach RTS) oraz w inny sposób.

ED (Eurasian Dynasty) – buduje bazę dołączając kolejne budynki do sieci tuneli wychodzącej z budynku głównego oraz niezależne mury na których można postawić różnego typu uzbrojenie

UCS (United Civilized States) – ma większą swobodę budowania: buduje budynek (np.: rafineria) i dołącza do niego następne moduły (np.: magazyn). Energię zaś przesyła siecią transmiterów energii wychodzącą od elektrowni (do których także dobudowujemy moduły)

LC (Lunar Corpotation) – jest to frakcja mająca największą swobodę w stawianiu budynków: buduje się je w postaci wieżowców złożonych z różnych segmentów (np.: magazyn, lotnisko). Wydobyciem zajmują się tu budynki.

Morphidzi – mają możliwość budowy (właściwie przekształcenia) jednostki głównej (Mantian Lady) w budynek, lecz opcja ta jest rzadko wykorzystywana, ponieważ rasa ta niezwykle szybko tworzy silną, zróżnicowaną armię dzięki umiejętności klonowania i ewolucji, która jest to prostu lepsza od stojącej w miejscu bazy

Jak w wielu innych grach wprowadzono namiastkę RPG, każda jednostka za zdobyte doświadczenie dostaje dodatkowe punkty, które z kolei przekładają się na bonusową siłę obrażeń oraz pancerza, dodatkowo tzw. bohaterowie oraz agenci posiadają ekwipunek (mogą w nim przechowywać m.in. dodatkową broń, apteczki, zbroję).

W Earth 2160 zostały zawarte trzy frakcje:

- Dynastia Euroazjatycka - Eurasian Dynasty (ED)

- Zjednoczone Stany Cywilizowane - United Civilized States (UCS)

- Korporacja Księżycowa - Lunar Corporation (LC)

oraz jedną obcą rasą :

- Morphidów - Morphids

Opis frakcji:

- Dynastia Euroazjatycka – dynastia pod wodzą carów, używa starych typów pojazdów(a także zmodyfikowanych) takich jak np. Czołg. Frakcja ta powstała przez złączenie sił militarnych Europy i Azji. W Earth 2160 prowadzą wojnę z Lunar Corporation, i chce uchować w tajemnicy istnienie planety, podobnej do ziemi.

- Unia Cywilizowanych Stanów – na początek sądzono że ta frakcja przestała istnieć w roku 2150 (Została wchłonięta przez czarną dziurę na ziemi). Jednak niedawno odkryta wielki statek Fenix, który miał w sobie zhibernowanych ludzi. Główną cechą tej frakcji jest to, że wojsko składa się tylko z robotów (co miało uchronić ludność przed śmiercią).

- Korporacja Księżycowa – rozwinięta technologiczna frakcja. Ciekawostką jest to, że jej szeregi i ludność składa się tylko z Kobiet. Prowadzi wojnę z Euroasian Dynasty i tak samo jak oni, chcą uchować tajemnice bujnej w zieleń planety(Edenu)

- Morphidzi – rasa obcych, odkryta na planecie Eden przez Lunar Corporation. Ta rasa prawdopodobnie została stworzona przez inną(tą samą co pomagała Egipcjanom tworzyć Piramidy na ziemi) bardziej rozwiniętą technologicznie. Wiadomo jest tylko to, że szybko przybierają na masie a także błyskawicznie się klonują. Ich największym atutem jest flota.

Bohaterowie są to jednostki którymi kierujemy w kampanii single-player. Mają znacznie podwyższone współczynniki postaci, oraz są elementem przeprowadzającym przez fabułę gry. Ich śmierć powoduje przegraną misji.

Wirtualni agenci są jednostką dostępną zarówno w trybie potyczki jak i kampanii. Tak jak bohaterowie są znacznie silniejsi od standardowych jednostek, natomiast ich śmierć nie powoduje przegranej. Można ich wynająć za surowce dostępne w grze (w grze sieciowej w przypadku zainteresowania obu stron następuje licytacja), a cena za ich usługi zależy od przynależność gracza do danej frakcji oraz innych najemników już przez niego wynajętych. O agenta trzeba dbać i jeżeli zostanie bardzo mocno ranny lub go zwolnimy po wygaśnięciu umowy może chcieć znacznie więcej za dalsze usługi.

wymagania sprzętowe:

- Pentium 4 1.5 GHz

- 512 MB RAM

- karta graficzna 128 MB (GeForce3 lub lepsza)

- 2 GB HDD