Half - Life 2: Episode One ocena

Moja ocena:

Krótka....

Half - Life 2: Episode One

Half-Life 2: Episode One to pierwszy z zaplanowanej trylogii oficjalnych dodatków do gry Half-Life 2, znany wcześniej jako Half-Life 2: Aftermath. Do jej stworzenia użyto wielu nowych technologii wprowadzonych do silnika Source, przede wszystkim HDR, ulepszonego system animacji twarzy, oświetlenia Phonga i systemu komentarzy wprowadzonych w Lost Coast. Premierę początkowo planowano na jesień 2005 roku, była ona jednak przesuwana i ostatecznie miała miejsce 1 czerwca 2006 na platformie Steam jednocześnie na całym świecie, a w wersji pudełkowej - 2 czerwca, w tym także w Polsce.

W rozgrywce dużą rolę odgrywa Alyx Vance, towarzysząc Gordonowi przez prawie całą rozgrywkę. Pojawiają się też na krótko inne postaci znane z poprzedniej gry, w tym Eli Vance, Isaac Kleiner, Judith Mossman i Barney Calhoun. Fabuła jest kontynuowana w następnym dodatku, Half-Life 2: Episode Two.

Akcja dodatku rozpoczyna się bezpośrednio po zakończeniu wydarzeń z podstawowej wersji gry w wyniszczonym walkami City 17. Główny bohater Gordon Freeman został wyciągnięty z zawieszenia przez Vortiguanty, które miały wobec niego inne plany niż G-man. Ratują one także Alyx Vance. Bohaterowie zostają przeniesieni na teren tuż obok Cytadeli.

Freemana odnajduje pod stertą gruzu Dog. Doktor jest lekko ranny oraz ma tylko jedną broń, którą znajduje mu Dog: działko grawitacyjne. Następnie Alyx kontaktuje się z ojcem, Elim Vancem. Towarzyszący mu doktor Kleiner mówi jej, że główny reaktor może w każdej chwili eksplodować niszcząc całe miasto i radzi bohaterom go dezaktywować. W dostaniu się do Cytadeli pomaga im Dog - wsiadają do rozbitego samochodu, którym robot rzuca w stronę wyrwy w ścianie budynku. Podłoga się zapada, a Gordon i Alyx trafiają na niższe piętra. Po walkach z Kombinatem odnajdują rdzeń reaktora, który zasila całą Cytadelę i w każdej chwili może wybuchnąć. Gordon uruchamia trzy działa, które stabilizują rdzeń, odwlekając jego eksplozję, po czym powraca do Alyx. Okazuje się, ze żołnierze celowo chcieli przyspieszyć wybuch Cytadeli, aby wysłać wiadomość do świata Kombinatu. Alyx zabiera ze sobą kopię tej wiadomości, po czym po raz pierwszy bohaterowie widzą Combine Advisora. Później razem chcą uciec z budynku i spotykają nieznany rodzaj headcrab zombie.

Odnajdują windę, która umożliwi im ucieczkę, po czym uciekają z Cytadeli pociągiem transportującym Stalkery. Kiedy wydostają się na powierzchnię okazuje się, że City 17 zostało kompletnie zniszczone przez Kombinat. Na wielkim telebimie ukazuje się doktor Kleiner mówiący, żeby mieszkańcy uciekali z miasta. Po przejściu przez ulice opanowane przez Mrówkolwy, idą do szpitala, w którym oddziały Kombinatu walczą z zombie. Po stoczeniu walk dochodzą do Barneya, który prowadzi ich do buntowników, których trzeba ewakuować z miasta. Nagle atakuje ich oddział Kombinatu, który za wszelką cenę chcę im przeszkodzić. Po ich pokonaniu Barney i rebelianci odjeżdżają pociągiem. Alyx i Gordon próbują zrobić to samo lecz atakuje ich Strider. Po walce również się ewakuują. Parę chwil później wybucha rdzeń Cytadeli. Pociąg z bohaterami zdąża opuścić miasto jednak fala uderzeniowa wybuchu ich dogania i wykoleja wagony. Ostatnie co słychać to szept Alyx: Gordon!.

Gra została przyjęta dość pozytywnie. Najczęściej chwalono bardziej rozbudowaną i szybszą akcję, niż w przypadku wersji podstawowej. Zwracano uwagę na postać Alyx, która aktywnie reagowała na wydarzenia i poczynania gracza, oraz była bardzo ważnym elementem produkcji. Podkreślano, że dzięki niej gra dawała więcej satysfakcji. Serwis IGN nadał Episode One tytuł "Komputerowej Gry Akcji Roku 2006".

Do wad zaliczano głównie stosunek długości rozgrywki (4-6 godzin) do ceny i brak znaczących nowości.

Platforma:

- PC

- Xbox 360

- PlayStation 3

- Macintosh

Half - Life 2 ocena

Moja ocena:

Jest miodnie i soczyście.

POLECAM!!!!!! :D

Half - Life 2

Half-Life 2 – gra komputerowa z gatunku first-person shooter osadzona w świecie science-fiction wydana 16 listopada 2004. Jest kontynuacją gry Half-Life i tak jak ona, została stworzona przez studio Valve. Pojawienie się gry na rynku było zwieńczeniem pięcioletniego cyklu wydawniczego, podczas którego porcje kodu źródłowego gry przeciekały do Internetu. Gra niemal jednomyślnie zdobyła uznanie czasopism branżowych i życzliwe przyjęcie przez krytyków, zdobywając w roku 2004 ponad 35 tytułów "Gra Roku". Pierwotnie gra dostępna była tylko dla komputerów domowych działających pod kontrolą systemu operacyjnego Microsoft Windows, lecz do chwili obecnej pojawiły się porty dla gry na konsolę Xbox, a w roku 2007 wydana została na platformy Xbox 360 oraz PlayStation 3.

Akcja gry toczy się w fikcyjnym mieście o nazwie City 17 oraz jego okolicach, w nieokreślonej, lecz bliskiej przyszłości. Jej bohaterem jest naukowiec, doktor Gordon Freeman. Doktor Freeman zostaje rzucony w niebezpieczne środowisko, w którym skutki incydentu w kompleksie badawczym Black Mesa dosięgają społeczeństwa ludzi. Freeman, chcąc przeżyć, zmuszony jest do walki z narastającymi trudnościami, a w potyczkach dołączają do niego rozmaici sprzymierzeńcy, w tym jego byli współpracownicy, uciśnieni mieszkańcy miasta oraz Vortigaunty.

Gra wykorzystuje silnik Source ze znacznie zmienionym modelem fizyki Havok. Gra Half-Life 2 zyskała aprobatę ze względu na postępy, które twórcy poczynili w dziedzinie animacji, nagrań dźwięku, narracji, grafiki, sztucznej inteligencji postaci oraz silnika fizyki. W momencie ogłoszenia ostatnich wyników sprzedaży, na świecie rozeszło się ponad 4 miliony egzemplarzy gry. Nie ujawniono dokładnych liczb odnoszących się do dystrybucji gry przez usługę Steam i sprzedaż pudełkową, szacuje się jednak, że dystrybucja internetowa generuje około 25% przychodów firmy Valve, przynosząc znacznie większe zyski w przeliczeniu na jedną kopię, niż pozostałe kanały rozprowadzania produktów. Ogólnie produkty serii Half-Life, w tym Counter-Strike i Day of Defeat sprzedały się w ponad 15 milionach kopii.

Środowisko, w którym toczy się akcja gry Half-Life 2, jest zróżnicowane – można doszukać się w nim ogólnych podobieństw do Europy Wschodniej, na której prawdopodobnie wzorowane jest City 17, opanowane przez zombie miasteczko Ravenholm, nabrzeże niedaleko kompleksu Nova Prospekt, czy wreszcie sama Cytadela. Wiktor Antonow, dyrektor artystyczny projektu stwierdził, że Europa Wschodnia była preferowanym miejscem akcji gry, gdyż znaleźć w niej można mieszankę starej i nowej architektury, co pozwala zbudować miasto obdarzone historią. "Motywy gotyckie powiązane z Pragą i wampirami" również były wykorzystane do stworzenia klimatu miejsca.

W grze widoczne są często znaki i graffiti zapisane w cyrylicy. Zniszczone wozy widoczne w różnych lokacjach to modele przypominające Moskwicze, Zaporożce i Wołgi. Podczas gry Gordon dochodzi do siedziby Ruchu Oporu nazwanej "Nowa Mała Odessa". Odessa to duże miasto na Ukrainie nad Morzem Czarnym. Ojciec Grigori ma imię popularne w krajach Europy Wschodniej i takiż akcent.

Chociaż Gordon w większości czasu gry walczy sam, jest czasami wspomagany przez sprzymierzeńców. W większości sytuacji wspierany jest przez ruch oporu, jednak pomagają mu także Vortigaunty oraz Mrówkolwy. Owe stworzenia są nowością w świecie Half-Life. Początkowo pojawiają się jako dzikie i wrogie, później jednak współpracują z Gordonem. W kilku kluczowych lokacjach Gordon wspierany jest także przez ważniejsze postaci jak Alyx Vance, Barney Calhoun oraz robota Alyx – Doga.

Wiele podobnych przeciwników z Half-Life powraca w jej kontynuacji, między innymi headcraby, barnacle czy headcraby zombie. Jednak większość czasu gry bohater zmaga się z wojskami Kombinatu, które zostały wysłane w dużych ilościach w celu eliminacji jego samego oraz ludności City 17. Wojska Kombinatu są zróżnicowane – w ich skład wchodzą zmodyfikowani ludzie, maszyny biomechaniczne, zrobotyzowane bronie oraz headcraby jako broń biologiczna.

Kilka rodzajów broni pojawiających się w Half-Life 2 jest zaczerpniętych z Half-Life, włączając w to łom, strzelbę SPAS 12, rewolwer .357 Magnum, kuszę oraz granatnik przeciwpancerny.

Wprowadzono także kilka nowych rodzajów broni jak karabin pulsacyjny, feropody kontrolujące Mrówkolwy oraz dający największe możliwości "manipulator energii zeropunktowej" znany jako działo grawitacyjne.

Przyjęcie gry Half-Life 2 na rynku było bardzo pozytywne, czego wyrazem były recenzje, akceptacja przez graczy i sprzedaż. Jako produkt pudełkowy i dystrybucja usługą Steam gra rozeszła się w ponad czterech milionach egzemplarzy. Stanowi to około połowy ilości sprzedanych egzemplarzy poprzedniego tytułu serii, lecz wyniki Half-Life 2 utrzymują się na mniej więcej stabilnym poziomie od momentu wydania.

Gra Half-Life 2 stała się jednym z najlepiej przyjętych przez krytyków tytułem i nadal nim pozostaje. Gra otrzymała co najmniej 35 odznaczeń Gry Roku, a większość liczących się recenzentów dawała jej oceny mieszczące się w przedziale 90-100% maksymalnej punktacji. Gra została umieszczona w rankingu gier komputerowych serwisu Metacritic na najwyższej pozycji (poparcie ogółu), zyskując ocenę 96 punktów. Na drugim miejscu uplasowała się pierwsza część Half-Life, również z wynikiem 96 punktów. Czasopismo Maximum PC przyznało grze Half-Life 2 bezprecedensową ocenę 11 punktów w zwyczajowo stosowanej skali z maksymalną oceną wynoszącą 10, nazywając jednocześnie tytuł "najlepszą grą w historii".

Niezależne recenzje zachwycały się grą w niemal równym stopniu. Źródła, takie jak GameSpy, The Cincinnati Enquirer, czy The New York Times przyznały grze maksymalne noty, a na przykład CD-Action, PC Gamer i IGN zbliżone do maksymalnych – Half-Life 2 to jeden z czterech tytułów, którym brytyjska edycja PC Gamer przyznała 96% maksymalnej liczby punktów. Edycja amerykańska przyznała wynik 98% punktów tylko dwóm grom, z czego jedną jest Half-Life 2. Jako piąta z gier opisanych przez czasopismo Edge otrzymała też wynik 10/10. Recenzenci wskazywali zaawansowany silnik graficzny i fizyczny zastosowany w grze, co szło w parze ze względnie niskimi wymaganiami sprzętowymi.

Bardzo mała liczba recenzentów oceniła Half-Life 2 poniżej 9 punktów w dziesięciostopniowej skali. Jedną z takich osób był recenzent ze strony Netjak, dając grze 8,5 punktu. Krytyka dotyczyła głównie wymagania stawianego przez grę – na komputerze musiała być zainstalowana i uruchomiona usługa Steam – oraz trudnego procesu instalacji.

Half-Life 2 zdobył ponad 35 tytułów "Gry Roku", w tym między innymi: Gra Roku według portalu IGN, najlepsza strzelanka według portalu GameSpot, najlepsza komputerowa gra roku według czytelników GameSpot oraz gra roku na GDCA, gdzie wręczono tytułowi także wyróżnienia za technologię, postaci oraz scenariusz. Gra została doceniona również na BAFTA Games Awards w roku 2004, zgarniając sześć nagród – wliczając w to tytuły najlepszej gry oraz najlepszej gry online.

Książka Half-Life 2: Raising the Bar pokazuje wiele miejsc i scen z gry, które w ostatecznej wersji zostały uszczuplone, lub całkowicie usunięte Half-Life 2 miała być w zamierzeniu grą "mroczniejszą" – można to ocenić patrząc na bardziej "szorstką" oprawę graficzną z fazy projektowej, według której Kombinat eksploatował oceany dla pozyskania metali i zatruwał atmosferę szkodliwymi mętnymi gazami. Kompleks Nova Prospekt miał być początkowo tylko małą stacją kolejową Kombinatu zbudowaną na pustkowiu w starym więzieniu. Model stacji pozostał w plikach gry, widać go z plaży z pozycji urządzenia do zgniatania odpadków. Sam kompleks urósł podczas projektowania gry do obecnych rozmiarów.

Gra miała początkowo toczyć się w bardziej zróżnicowanych lokacjach. Materiał zamieszczony w książce odkrywa zamiary twórców, według których jednym ze sprzymierzeńców Gordona Freemana miał być Odessa Cubbage, jednak ze zmienionym nazwiskiem i w innym etapie gry. Bohaterem niezależnym gry miał być także pułkownik Vance wraz z oddziałem – tę postać połączono później z bohaterem o imieniu Eli, tworząc doktora Eli Vance'a. Sporym zmianom poddano też trasę, którą przemierza bohater w grze.

Z gry usunięto również osobisty "statek nawodny" i szereg typów broni, takich jak IOCW (którą można było zobaczyć w filmie demonstracyjnym przygotowanym na targi E3) oraz dwa dodatkowe modele działa grawitacyjnego Physgun, widoczne w innym filmie demonstracyjnym stworzonym na targi E3. Ten fragment wideo przedstawia część miasta Ravenholm, wtedy znanego jako "Traptown".

Nie wiadomo, czy materiały usunięte z ostatecznej wersji gry Half-Life 2 zostaną kiedykolwiek włączone do późniejszych edycji gry, czy zostały porzucone na zawsze. Sceny usunięte z pierwszej części gry Half-Life ujrzały światło dzienne jako demo Half-Life: Uplink. Podobna sytuacja zaistniała przy okazji demonstracji technologicznej Lost Coast, opartej na scenerii niewykorzystanej w drugiej części gry. Możliwe, że część materiału usuniętego z pierwotnej wersji dystrybucyjnej gry Half-Life 2 będzie można zobaczyć w przyszłych rozszerzeniach.

Część usuniętego materiału dostępna jest w modyfikacji gry o nazwie Missing Information. Obecnie (2007) jest ona w fazie projektowej. Modyfikację stworzono na podstawie wersji beta gry Half-Life 2, która wyciekła ze studia deweloperskiego Valve. Oprócz broni usuniętych z wersji ostatecznej, modyfikacja zawiera również zestaw materiałów pozwalający osadzić część akcji gry na lodołamaczu Borealis i demonstracje z targów E3. Modyfikacja nie uzyskała wsparcia Valve i jest przez firmę określana jako "nielegalna treść". Na dystrybucję zmodyfikowanych wersji przemyconego materiału nie wydano zezwolenia.

Wszystkie utwory do gry zostały stworzone przez Kelly'ego Baileya. Nabywcy "złotej edycji" dostają (pośród innych dodatków) płytę CD ze ścieżką dźwiękową, zawierającą praktycznie całą muzykę z gry wzbogaconą o trzy utwory. Ta płyta CD nie jest dostępna w sprzedaży detalicznej.

W roku 2004 polski oddział Electronic Arts wydał w Polsce Half-Life 2, lecz gra nie została w żaden sposób zlokalizowana. Grupa fanów postanowiła zatem stworzyć własne spolszczenie i udostępniała je za darmo w Internecie. Polska wersja objęła teksty oraz tekstury. W zestawie The Orange Box gra Half-Life 2 pozostała nadal nie przetłumaczona. Obecnie na Steamie gra jest dostępna z polską lokalizacją kinową.

Half - Life: Opposing Force ocena

Moja ocena:

Ciekawa fabuła - warto zagrać.

Half - Life: Opposing Force

Opposing Force to pierwszy oficjalny dodatek do gry komputerowej Half-Life stworzony przez Gearbox Software oraz wydany przez Sierra Entertainment.

Akcja rozgrywa się w tajnej bazie Black Mesa, równocześnie z wydarzeniami, które miały miejsce w Half-Life. Po tym jak doszło do fatalnego w skutkach eksperymentu, który przeprowadzał Gordon Freeman bohater pierwszej części gry, rząd USA postanawia wysłać do bazy komandosów aby zapanowali nad sytuacją.

Przy okazji mają oni za zadanie zatrzeć wszystkie ślady tego co zaszło w Black Mesa. Jako bohater Half-Life:Opposing Force wcielamy się w jednego z komandosów o imieniu Adrian Shephard. W drodze do laboratoriów tajnej bazy, śmigłowce, którymi leci oddział bohatera zostają zestrzelone. Shephard zostaje oddzielony od swojego oddziału i jego głównym celem staję się w tym momencie walka o własne życie.

W przeciwieństwie do reszty żołnierzy, Adrian nie wykonuje wszystkich rozkazów, współpracuje zarówno z naukowacami jak i ze strażnikami w celu przetrwania w tych trudnych warunkach. W czasie gry drogi bohatera podstawowej wersji - Gordona Freemana i Adriana Shepharda krzyżują się, jednak jedynie ten drugi zdaje sobie z tego sprawę.

Mamy okazje obejrzeć np. zdarzenie z części pierwszej, gdy Gordon wskakuje w teleport chąc dostać się na Xen, do świata istot, które pojawiły się w Black Mesa po niefortunnym eksperymencie z Half-Life'a. W tym czasie G-Man zaczyna się wyraźnie interesować ruchami Shepharda. Gdy bohater rozbraja głowicę termojądrową G-Man ją reaktywuje doprawadzając do zniszczenia Black Mesa.

Gdy Shephard zabija najpotężniejszego obcego (Geneworm) zostaje zamknięty przez G-Mana w trudnej do określenia otchłani. Prawdopodobnie jedynie z szacunku do umiejetności jakie ów żołnierz posiada, a być może z chęci późniejszego ich wykorzystania.

Wymagania Sprzętowe:

- Pentium II 300 MHz

- 64 MBRAM

- karta graficzna 16 MB

- Windows 9x

Half - Life: Blue Shift ocena

Moja ocena:

Jakto hl, raz lepszy raz słabszy ale ogólnie

trzyma poziom:)

Half - Life: Blue Shift

Blue Shift to kolejny po Opposing Force, tym razem samodzielny dodatek do nieśmiertelnego Half Life’a. Gracz wciela się w nim w rolę strażnika w Black Mesa, którego zadaniem jest zbadanie zastrzeżonych pomieszczeń tajemniczej budowli rządowej i uratowanie pozostałych przy życiu naukowców. Na jego drodze staną zarówno obce formy życia, powstałe w wyniku nieudanych, przeprowadzonych w laboratorium badań, jak również oddziały wojska przybyłe na miejsce, aby eksterminować resztę zarażonych ludzi. Wędrując przez kolejne pomieszczenia, będziemy odkrywać z wolna kulisy tajnych eksperymentów prowadzonych za murami laboratorium.

W porównaniu do pierwowzoru w Blue Shift, poprawiona została sztuczna inteligencja komputerowych przeciwników, dopracowana została również jakość animacji. Tryb gry wieloosobowej umożliwia rozgrywkę maksymalnie trzydziestu dwóch graczy w trybach Deathmatch, Capture the Flag itd.

Pudełko z grą zawiera ponadto Half-Life High Definition Pack, dodatek który uaktualnia modele broni i postaci we wszystkich poprzednich częściach serii.

wymagania sprzętowe: 

- Procesor 500 MHz

- 96 MBRAM

- karta graficzna 16 MB

Half-Life ocena

Moja ocena:

- Stronka poświęcona HL -

(kliknij)

Half - Life

Half-Life to gra komputerowa z gatunku first-person shooter opracowana przez Valve Corporation i wydana przez firmę Sierra Entertainment w 1998 roku. Gra zebrała bardzo pozytywne recenzje z powodu rozbudowanej fabuły i nowatorskich rozwiązań oraz zdobyła ponad pięćdziesiąt tytułów gry roku według czasopism z całego świata i została trzykrotnie nazwana najlepszą grą wszech czasów przez redakcję PC Gamera. Według badań serwisu GameSpy, Half-Life ma najpopularniejszy tryb gry wieloosobowej spośród wszystkich gier, jakie kiedykolwiek wydano (oprócz MMORPG-ów).

Po raz pierwszy grę zaprezentowano na targach E3 w 1997 roku. Na jej potrzeby stworzono silnik graficzny GoldSrc, oparty na zmodyfikowanym id Tech 1.

Powstało wiele popularnych modyfikacji opartych na tej produkcji. Niektóre z nich, np. Counter-Strike czy Day of Defeat, zostały później wydane przez Valve jako oddzielne gry. Half-Life doczekał się kilku dodatków: Opposing Force, Blue Shift i Decay. W 2004 roku wydano kontynuację gry – Half-Life 2.

Gracz wciela się w postać Gordona Freemana, młodego naukowca, doktora fizyki teoretycznej pracującego w sektorze materiałów anomalnych w tajnej bazie Black Mesa Research Facility gdzieś na pustyni w stanie Nowy Meksyk. Jest to fikcyjny ośrodek, przypuszczalnie wzorowany na laboratorium Los Alamos National Laboratory oraz Strefie 51.

Podczas jednego z eksperymentów dochodzi do kaskady rezonansowej. Skutkiem katastrofy jest przypadkowe otwarcie portali do świata Xen, z którego do bazy zaczynają przybywać hordy wrogo nastawionych obcych. Dokonują oni ogromnych zniszczeń na terenie ośrodka. Jednocześnie rząd USA, dowiadując się o niefortunnym zdarzeniu, wysyła tam oddziały United States Marine Corps o nazwie Hazardous Environment Combat Unit (ang.Jednostka do Walki w Niebezpiecznym Otoczeniu) w celu oczyszczenia terenu z najeźdźców i wszystkich świadków.

Podczas gry Gordon od czasu do czasu spotyka tajemniczą, bezimienną postać – człowieka w ciemnym garniturze z walizką w ręku – wśród fanów gry znaną jako G-Man. Wydaje się śledzić postępy Freemana podczas jego walki o przetrwanie w Black Mesa.

Half-Life to długa wędrówka przez ruiny bazy Black Mesa, w których walczą między sobą obcy i przysłani przez rząd komandosi. Chcąc uratować swoją skórę, bohaterowi niejednokrotnie przychodzi się zmierzyć z jednymi i z drugimi. Gra wzorowana była początkowo na popularnych produktach id Software – grach Doom oraz Quake, a także na noweli Mgła Stephena Kinga i odcinku serialu Po tamtej stronie pt. The Borderland. Historia została później rozwinięta przez Marca Laidlawa.

Rozdziały:

• Black Mesa Inbound (ang. Do wnętrza Black Mesa) – Gordon podróżuje do wnętrza Black Mesa w wagoniku wewnętrznej kolejki laboratorium. Słuchając nagrania powitalnego, obserwuje przez okna wagonu codzienne życie ośrodka.

• Anomalous Materials (ang. Materiały Anomalne) – najwyraźniej spóźniony do pracy, Gordon jest już oczekiwany w ośrodku. Wrzuciwszy na siebie specjalny strój ochronny (Kombinezon HEV) udaje się do komory testowej C-33/a, by asystować przy eksperymencie z użyciem dziwnego materiału (próbka nr GG-3883). Całe przedsięwzięcie w kluczowym momencie wymyka się spod kontroli i błyskawicznie przeistacza w druzgocącą katastrofę.

• Unforeseen Consequences (ang. Nieprzewidziane konsekwencje) – Na skutek katastrofy spowodowanej zjawiskiem nazwanym w grze kaskadą rezonansową (ang. resonance cascade), sytuacją, w której tak obiekt badany, jak i badający rezonują ze sobą, wzmacniając się wzajemnie w sposób wykładniczy), silnie uszkodzone zostaje całe laboratorium Black Mesa; jednocześnie otwierają się także bramy międzywymiarowe, dzięki którym do wnętrza dotkniętego katastrofą ośrodka zaczynają teleportować się obcy, atakując tych, którzy przetrwali.

• Office Complex (ang. Pomieszczenia biurowe) – Freeman, korzystając z pomocy napotkanych po drodze, spanikowanych naukowców oraz chętnych do walki strażników przedostaje się ku powierzchni ziemi. Dowiaduje się przy tym, że wojsko jest już w drodze, co daje mu nadzieję na pomoc w tej trudnej sytuacji.

• "We've Got Hostiles!" (ang. "Wróg dostrzeżony!") – Marines z jednostki HECU rozpoczynają operację wyciszenia sprawy poprzez likwidację zarówno obcych jednostek, jak i całego personelu bazy. Gordon, wracając do punktu wyjścia dowiaduje się, że pozostała przy życiu i mogąca pomóc przy zamknięciu portali międzywymiarowych część Zespołu Lambda znajduje się w kompleksie Lambda, na drugim końcu ośrodka. Wyrusza więc w ich kierunku.

• Blast Pit (ang. Komora testowa) – Gordon dostaje się do podziemnej komory do testowania silników rakietowych. Problem w tym, że obecnie zamieszkują ją stworzenia o kształcie olbrzymich macek z wielkimi dziobami – Tentacle. Bohaterowi udaje się prześliznąć przez komorę i uruchomić silnik, zabijając tym samym potwory.

• Power Up (ang. Włączyć zasilanie) – Freeman dociera na stację nieaktywnego systemu kolei podziemnej i musi zmierzyć się z wrogimi jednostkami Marines, a także z potworem zwanym Gargantuą. Po uruchomieniu zasilania kontynuuje podróż.

• On a Rail (ang. Na szynie) – Gordon dowiaduje się od strażnika, że aby naukowcy z kompleksu Lambda mogli zamknąć szczelinę międzywymiarową, musi zostać wystrzelony specjalny satelita. Utorowawszy sobie walką drogę poprzez system kolei, napotykając po drodze zaczajonych na niego marines, Freeman w końcu dociera do silosu i wystrzeliwuje rakietę z satelitą.

• Apprehension (ang. Schwytanie) – Podróżując przez opuszczone, zalane wodą podziemne przestrzenie, Gordon napotyka grupę tajemniczych zabójców, aby w końcu zostać przez nich schwytanym i umieszczonym w zgniatarce śmieci (prawdopodobne nawiązanie do sceny z Gwiezdnych Wojen).

• Residue Processing (ang. Przetwórnia osadów) – Gordonowi udaje się wydostać ze zgniatarki. Przedostaje się przez przetwórnię osadów, raczej bezludny kompleks przemysłowy, wypełniony niebezpiecznymi związkami i przetwarzającymi je maszynami.

• Questionable Ethics (ang. Kontrowersyjna etyka) – Z pomocą ukrywających się naukowców, Gordon przedostaje się przez opuszczone laboratorium, gdzie najwyraźniej dokonywano eksperymentów na istotach z Xen. Najwyraźniej naukowcy ci już przed katastrofą odwiedzali ten inny wymiar.

• Surface Tension (ang. Napięcie powierzchniowe) – Powierzchnia ziemi roi się od Marines oraz istot z innego wymiaru. Marines dysponują teraz znacznie silniejszym sprzętem, najprawdopodobniej sprowadzonym po to, aby wyrównać ich szanse w walce z obcymi. Aby przebić się przez ten teren, Gordon musi zniszczyć klika czołgów oraz śmigłowców. W podziemnym parkingu napotyka on kolejną Gargantuę i dzięki bardzo sprytnemu wprowadzeniu w błąd wojskowych artylerzystów udaje mu się zasypać wejście do kompleksu Lambda.

• Forget About Freeman! (ang. Zapomnijcie o Freemanie!) – Marines dają za wygraną. Opuszczają Black Mesa i zaczynają naloty. Gordon przedostaje się przez podziemne kanały i walczy z coraz trudniejszymi przeciwnikami (w tym porzuconymi na pastwę losu żołnierzami) na drodze do rdzenia Lambda.

• Lambda Core (ang. Rdzeń Lambda) – Gordon dociera do rdzenia Lambda. Okazuje się, że wewnątrz jest już pełno obcych. Uruchamia reaktor jądrowy i odkrywa sekretne laboratorium teleportacji, dzięki któremu naukowcy z Black Mesa mogli podróżować do Xen i z powrotem. Garstka pozostałych przy życiu naukowców powiadamia Freemana, że potężna istota wewnątrz świata granicznego Xen, powstrzymuje portal przed zamknięciem. Jedyną szansą na odcięcie się od tego świata i powstrzymania obcych od przejęcia kontroli nad Ziemią, jest pokonanie tej istoty. Naukowcy uruchamiają teleport i Freeman przedostaje się do Xen.

• Xen – W tym dziwnym, surrealnym świecie, Gordon spotyka wiele z istot, które widział wcześniej w Black Mesa. Znajduje także zwłoki poprzednich podróżników do tego świata, ubranych w stroje podobne do tego, który sam nosi. Uruchamia teleport i przenosi się dalej.

• Gonarch's Lair (ang. Legowisko Gonarcha) – Gordon pokonuje potężną, podobną do olbrzymiego pająka istotę, z której bezustannie wydobywają się, spotkane uprzednio, zabójcze kraby. Po pokonaniu Gonarcha, Freeman znajduje kolejny portal i ponownie się teleportuje.

• Interloper (ang. Intruz) – Freeman przybywa do fabryki genetycznej, w której wytwarzane są armie żołnierzy (przypuszczalnie mających zaatakować Ziemię). Vortigaunty, które atakowały Gordona w Black Mesa, teraz nie robią tego od razu, a jedynie po interwencji innych, kontrolujących ich, obcych.

• Nihilanth – Po teleportacji, Gordon materializuje się w sąsiedztwie olbrzymiej i dziwacznej, przypominającej płód ludzki, istoty o imieniu Nihilanth. Niszcząc jej osłonę, Freeman może w końcu dosięgnąć swoją bronią odsłoniętego mózgu istoty, niszcząc ją w ten sposób.
• Endgame (ang. Zakończenie) – Pokonawszy Nihilantha, Gordon spotyka uprzednio widzianą, tajemniczą postać w garniturze – G-Mana – który pokazuje Freemanowi, że dzięki niemu, jednostka HECU może dokończyć operację czyszczenia Xen i daje mu wybór – albo Gordon będzie pracował dla nieznanych "pracodawców" G-Mana, albo skończy rzucony bez broni na pastwę obcych potworów.

Ocena W40k:DOW2

Moja ocena:

Polecam grę, ponieważ

jest szał macicy jak najbardziej!!!!

:D:D:D:D:D:D:D

Warhammer 40.000: Down Of War 2 + dodatki

Dawn of War 2 jest grą strategiczną rozgrywaną w czasie rzeczywistym w jednym z najpopularniejszych uniwersów przyszłości – gotyckim świecie Warhammera 40000, w którym krwawą walkę toczą między sobą przedstawiciele kilkunastu armii. Ludzkość żyje pod protektoratem sztucznie podtrzymywanego przy życiu za pomocą maszyn nieśmiertelnego Imperatora, wysyłającego swoje legiony nieustraszonych żołnierzy do walki przeciw siłom zagrażającym jego świętemu panowaniu. 

Tym razem w trybie single player gracz może poprowadzić do boju oddziały świetnie wyszkolonych Space Marines. W odróżnieniu od poprzedniej części mamy zdecydowanie większy wpływ na kolejność zajmowanych terytoriów. Nasze oddziały przed każdą bitwą znajdują się bowiem na statku kosmicznym orbitującym wokół planety, o którą toczy się walka. Każda misja zwieńczona jest potyczką z tzw. bossem, czyli przeciwnikiem, który jest bardziej odporny na obrażenia i dysponuje potężniejszymi atakami niż większość wrogów. Wraz z postępami w grze, wzrasta poziom doświadczenia Kosmicznych Marines, dzięki czemu z zadania na zadanie coraz lepiej radzą sobie w boju.

 

W Dawn of War 2 dowodzimy oddziałami najczęściej składającymi się tylko z kilku żołnierzy, wobec czego autorzy chcąc, aby gracz łatwiej się z nimi identyfikował postanowili je spersonalizować. Tak więc każdy z nich posiada własną nazwę oraz lidera wymienionego nie tylko z pełnionej funkcji, ale także z imienia i nazwiska. 

- DOW2 w XK -

(kliknij)

Dawn of War 2 jest kontynuacją powstałej w 2004 roku serii, która do tej pory doczekała się już trzech dodatków. Korzysta ona z nowej inkarnacji silnika Essence zastosowanego w innym wielkim hicie firmy Relic Entertainment, Company of Heroes i pozwalającego m.in. nie tylko na zastosowanie znacznie lepszej grafiki wykorzystującej środowisko DirectX 10, ale także na niemal całkowicie dowolną deformację terenu.

 

Chaos Rising to koncentrujące się na armii Chaosu pierwsze samodzielne rozszerzenie do świetnej strategii czasu rzeczywistego rozgrywanej w świecie stworzonym przez firmę Games Workshop. Nie wymaga ono obecności na dysku podstawowej wersji gry, choć w trybie wieloosobowym pokierujemy wtedy jedynie armią Kosmicznych Marines Chaosu. Warto jednak dodać, że nawet wówczas naszymi przeciwnikami mogą być także posiadacze podstawki. Za opracowanie dodatku odpowiada deweloper Relic Entertainment, którego znamy z takich hitów jak Homeworld, Company of Heroes czy właśnie serii Dawn of War.

Wszystko zaczyna się od pokrytej lodem planety o nazwie Aurelia, która tysiąc lat temu została pożarta przez burzę Osnowy i znikła bez śladu. Teraz Aurelia powróciła, a wraz z nią przybyły legiony Chaosu. Fabuła dodatku koncentruje się na walce Krwawych Kruków z siłami ich dawnych braci, służącymi teraz mrocznym bogom. Kosmiczni Marines muszą stawić czoła nie tylko Chaosowi i jego sługom, ale również wytropić zdrajcę we własnych szeregach. Oczywiście, od czasu do czasu przyjdzie nam też stawić czoło Eldarom, Tyrianidom czy Orkom, co zapewnia odpowiednią różnorodność przeciwników. Na nową kampanię składa się w sumie kilkanaście misji oferujących wiele nowych wyzwań, ale i możliwości. Przede wszystkim możemy rozwinąć postacie do trzydziestego poziomu doświadczenia, wybierając szereg umiejętności. 

 

Największą zmianą w mechanice rozgrywki jest wyposażenie każdej postaci w indywidualny wskaźnik moralności. Podczas zabawy co rusz stajemy przed kolejnymi wyborami, które skutkują przydzieleniem punktów splugawienia lub odkupienia. Najczęściej zależy to od podejmowanych w trakcie misji decyzji. Na przykład: czy zniszczyć olbrzymią bramę, czy też iść drogą okrężną, tak by w przyszłości mieszkańcy planety mieli użytek z tej struktury obronnej. Jeśli ją zburzymy, zwiększy się nasz poziom splugawienia. Taki sam efekt będzie miała śmierć wszystkich gwardzistów, których kazano nam chronić. Splugawienie wzrasta także z powodu używania niektórych przedmiotów lub nie zabrania na misję konkretnej postaci. Cały ten system kształtuje nasze moce oraz ekwipunek, którymi dysponują nasi wojacy. Postęp splugawienia przynosi coraz to nowe zdolności, ale powoduje też utratę części już posiadanych, jak również uniemożliwia korzystanie z części dostępnego sprzętu.

Oprócz trybu solowego Chaos Rising dodaje kilka elementów do zabawy sieciowej. Przede wszystkim, rozszerzenie pozwala stanąć po stronie Chaos Marines. Twórcy przygotowali także po jednej nowej jednostce dla każdej frakcji oraz kilka niedostępnych wcześniej map i trybów rozgrywki. Spore usprawnienia zaszły w trybie Ostatniej Linii Obrony, w którym może teraz wziąć udział każda z dostępnych frakcji. Ponadto całą kampanię da się rozegrać w trybie kooperacji.

Warhammer 40,000: Dawn of War II – Retribution to drugie, samodzielne rozszerzenie do strategii czasu rzeczywistego Warhammer 40,000: Dawn of War II. Dodatek został opracowany przez studio Relic Entertainment.

Akcję Retribution osadzono dziesięć lat po wydarzeniach mających miejsce w Dawn of War II: Chaos Rising. Pokonanie Czarnego Legionu i demona Ulkaira nie doprowadziło do końca walk. Sektor Aurelia wciąż jest regularnie atakowany przez Tyranidów, łupiony przez Orków oraz niszczony wewnętrznym konfliktem w szeregach Blood Ravens. W to wszystko mieszają się również Eldarzy, kierowani w tę część galaktyki przez plotki o zaginionym przed wiekami światostatku. Sytuację miało uspokoić przybycie licznych oddziałów Gwardii Imperialnej, jednak ich postępy okazały nikłe, a sukcesy rzadkie. W końcu Imperium straciło cierpliwość i rozpoczęło przygotowania do Exterminatusu, rozwiązania ostatecznego, wypalającego całe życie na wszystkich planetach Aurelii. Rozpoczyna się wyścig z czasem. Jedynym, co może przekonać Inkwizycję, by porzuciła plany masowej eksterminacji, jest powstrzymanie splugawionego Chaosem Wielkiego Mistrza Kyras.

 

Gracz poznaje kolejne wątki fabularne z kilku perspektyw, gdyż nowe kampanie single player dopuszczają możliwość przejęcia kontroli nad przedstawicielami wszystkich ras, które pojawiły się do tej pory w grze (Space Marines, Chaos Space Marines, Tyranidzi, Eldarowie, Orkowie) – włącznie z zupełnie nową, Imperial Guard. Każda z tych nacji ma swoje charakterystyczne cechy i różne style prowadzenia rozgrywki. Wojownicy Orków to wielkie, brutalne, zielone stwory. Lubują się w walce w zwarciu, niemniej nie stronią również od miotaczy ognia i eksperymentalnych typów uzbrojenia. Z kolei Tyranidzi bardziej przypominają bezlitosne i śmiertelnie groźne zwierzęta niż myślące formy życia. Atakują w olbrzymich grupach, najczęściej przechodzą od razu do walki wręcz. Zostali stworzeni na wzór kolonii robaków - jako istoty nie posiadające własnej świadomości, zrobią wszystko by zrealizować określony cel. Natomiast nacja Eldarów jest wysoce rozwinięta kulturowo i technologicznie. Choć dysponuje wieloma typami broni białej, w szeregach tej armii spotkamy także mnóstwo jednostek przystosowanych do walki na dystans.

 

Retribution cechuje się kilkoma zmianami w mechanice rozgrywki. W przeciwieństwie do poprzednich odsłon cyklu, tutaj możemy zbierać surowce i przeznaczać je na szkolenie jednostek pomocniczych bezpośrednio na polu bitwy. O ile pozwalają na to założenia danej misji, możliwe jest również konstruowanie pojazdów, które swoim ogniem wspierają oddziały w walce. Retribution wprowadza również nowe zdolności przeznaczone dla bohaterów, w tym potężne ataki obszarowe. Dzięki opcji szkolenia wojsk twórcy mogli także wprowadzić bonusy do zadawanych obrażeń, dostępne tylko dla wyjątkowo licznych grup wojaków.

 

Dawn of War II: Retribution to jednak nie tylko nowości w kontekście rozgrywki single player. Rozszerzenie wprowadza nowe elementy także do trybu wieloosobowego. Znalazły się wśród nich zarówno niedostępne wcześniej jednostki, jak i mapy.

 

Wymagania sprzętowe: 

- Core 2 Duo 2.8 GHz

- 2 GB RAM, karta grafiki 256 MB (GeForce 7800 lub lepsza)

- 8.5GB HDD

- Windows XP SP2/Vista SP1

 

- Oficjalna strona W40k:DOW - 

(kliknij)